निर्माल्य हाती फुलांचे
तळवे सुगंधात न्हाले
सुकण्यातच त्या अन्
जगणे फुलून आले...!
मनास यातना नित्य
व्यथांचे मनोरे झाले
शल्य मनीचे तरीही
ओठी कधी न आले...!
योध्यास न तमा येथ
शर रूतो की भाले
जिंकण्यातही सदा
हरणेच हाती आले...!
पाण्यास शाप वाहण्याचा
ओढे असो वा नाले
साचण्याच्या नशिबी
नाव डबकेच आले...!
हा खेळ प्राक्तनाचा
शर्थ वांझोटी चाले
वेड्या मुसाफिराच्या
वाट्यास द्वंद्व आले...!
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा