आज जागतिक पर्यावरण दिन आणि वटपौर्णिमा असा योग (?) जुळून आला आहे. भौगोलिकदृष्ट्या विभागलेल्या देशांच्या सीमा रक्षणासाठी सैनिक तैनात आहेत आणि मानसिक दृष्ट्या दुभंगलेल्या (भारतीय) पुरुषांच्या आयुरारोग्याच्या रक्षणासाठी घरोघरी सावित्री कटिबद्ध आहेत. परंतु सैनिक उभी असलेली जमीन आणि पुरुष 'कर्ता' असलेली घरं आतून दुभंगली आहेत; झाडाच्या मुळांनी जमीन आणि सावित्रीच्या संस्कारांनी घरं अबाधित ठेवली आहेत! तेव्हा वटपौर्णिमा आणखीन पर्यावरण दिन दोन्ही साजरी करण्याची गरज उरणार नाही तो सुदिन लवकर येवो या 'सदिच्छे'सह आजच्या मुहूर्तावर हे मुक्त चिंतन...
जन्मोजन्मी हाच पती मिळावा म्हणून
वडाला सुताचे बंडल गुंडाळणाऱ्या
रुढीग्रस्त सावित्रीच्या मनात आले...
'पुढल्या जन्मी भूमिका बदलल्या तर
गाठणार नाही मी सुताने स्वर्ग,
लादणार नाही तिच्यावर पातिव्रत्य
आणि सुटका करेन तिची
आणि रितीबद्ध वडाचीही...
एकाएकी!'
वडाला सुताचे बंडल गुंडाळणाऱ्या
रुढीग्रस्त सावित्रीच्या मनात आले...
'पुढल्या जन्मी भूमिका बदलल्या तर
गाठणार नाही मी सुताने स्वर्ग,
लादणार नाही तिच्यावर पातिव्रत्य
आणि सुटका करेन तिची
आणि रितीबद्ध वडाचीही...
एकाएकी!'
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा