अ-शोक...!

गडगडले सारे स्तंभ I वनराज होई मुखस्तंभ I

उरला केवळ दंभ I लोकशाही II

घोडे चौफेर उधळता I बाजारास ये उधाण I

सांडास अवताण I त्राही त्राही II  

प्रतिके अन प्रतिमान I सारेच बदलून वेष I

पोसती प्रच्छन्न द्वेष I बारमाही II

सामर्थ्याचे प्रतिक I वैराग्य घेई ओढून I

राज्य सत्ता सोडून I शोक नाही II

अनिर्बंध सत्ताकांक्षा I नाही रोक टोक I  

हतबुद्ध अ-शोक I भारवाही II

नावे त्याच्या प्रतिमा I कारुण्यमूर्ती राजस I

होता स्पर्श तामस I रौद्र दाही II

दर्शनी क्रुद्ध भाव I भयप्रद त्रिमिती I

अदृश्य चौथी मिती I ठोकशाही II

तरी सारे आलबेल I म्हणे हेच रामराज्य 

बाकी सारे सारे त्याज्य I लवलाही II