तंत्रज्ञानातील अफाट प्रगतीमुळे आणि बदलत्या मूल्यव्यवस्थांच्या झगमगाटात आजच्या पिढीला ही चित्रफित अनेक अर्थांनी बाळबोध आणि सुमार वाटणे शक्य आहे, तथापि अॅनिमेटेड फिल्म या अभिनव प्रकाराशी आमची ओळख करून देणारी ही चित्रफित आमच्या उमलत्या भावविश्वाचा सुभग भाग असल्याने तिला आमच्या आयुष्यात आणि स्मरणात अढळ स्थान आहे... आज हे सारे आठवण्याचे कारण म्हणजे १९७४ साली, कुठल्याही आधुनिक संगणक प्रणालीशिवाय केवळ चित्रांच्या आणि फिल्मच्या माध्यमातून ही भावस्पर्शी प्रबोधनपर शॉर्टफिल्म बनविणाऱ्या भीमसेन खुराणा यांचे काल वयाच्या ८१ व्या वर्षी निधन झाले. आमचे बौद्धिक, भावनिक आणि सांस्कृतिक आयुष्य समृद्ध करणारे जे अनेक अदृश्य हात होते त्यातील आणखी एक काल विसावला... हे ऋण जन्मोजन्मी फिटणे शक्य नाही. कृतज्ञतापुर्वक आदरांजली!
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा