विजय...!

भक्ती-शक्ती, दया-माया, लक्ष्मी-बुद्धी ‘रूपेण संस्थिता’
अशा ‘देवी-स्वरूप’ मुलीस जन्मालाच न येऊ देण्यापासून,
तिच्या आयुष्यात पदोपदी काटे पसरण्यात धन्यता मानणाऱ्या,
निसर्गत: तिला भोगवस्तू म्हणून शुद्र लेखणाऱ्या दांभिक समाजात...

आपल्या मातृशालेचे संस्कार संवैधानिक उच्चपदावरून मिरविणाऱ्या
पालकांच्या जल्पकांनी सामाजिक सौहार्द्राला धार्मिक रंगात हिणवणे,
‘जय जवान जय किसान’ आणि ‘सत्यमेव जयते’ यांच्या थडग्यावर   
मतपेटीसाठी नागरिकांना त्यांच्या मुलभूत हक्कांचे प्रलोभन देणे...

काही दशकांच्या एकत्रित प्रयत्नांच्या फलश्रुतीला सुरुंग लावत  
प्रतिकात्मक गर्दीला अभिवादन करत अदृश्य मानवंदना स्वीकारणे
या साऱ्यात दशाननाचे नेमके कुठले प्रतिक दहन झाले आणि
कशात ‘राम’ उरला... या विचारात बुडालेली ‘विजयादशमी!’

रावणही आपल्यातच आहे आणि रामही,
मात्र अंती कोण जिंकेल हे ठरेल,
आतील विकार बळावतो की विवेक
आणि विखार वाढतो की विचार यावर!   

तोवर, खालावलेल्या अर्थव्यवस्थेला उभारी देण्यासाठी
माध्यमातून ओसंडून वाहणाऱ्या साजऱ्या वस्तूंची
खरेदी करण्यासाठी लगबग करू या,
दसऱ्याच्या शुभमुहूर्तावर...!