प्रिय बंडूकाका अर्थात गोपाळ बापू पुराणिक, जळगाव यांना
एकसष्ठीच्या शुभेच्छा अन ही छोटीशी अक्षर-भेट…!
दुनिया पुढे पुढे जाता तो गीत आळवीत होता
ठिगळांची त्याची जीर्ण गोधडी वाळवीत होता…
तो एकटाच आत उभा निर्गुण बापुडवाणा
अन तांडा बडव्यांचा त्यासं खिजवीत होता…
मी धुंडाळीत होतो शकले भंगल्या स्वप्नांची
तेंव्हा चंद्र चांदण्यांना हलके निजवित होता…
मला तमा नव्हती कधीच क्षुद्र लौकिकांची
काळ निरव पावलांनी मज भिववित होता…
जाहलो सज्ज मी अन जेव्हा कधी लढाया
कुणी योद्धा म्हणूनी उगाच मिरवीत होता…
नशेने हार मानता इथे जहर का प्यावे आता
धुंद डोळा मिटतांना पापणी भिजवीत होता…
नात्यांच्या गुंत्यात जणू श्वास घुसमटलेला
गंध ओळखीचा पण मज निववीत होता…
शिकल्या साऱ्या बुकांची सजली चिता तरीही
लेखी त्यांच्या मात्र तो धुळाक्षरे गिरवीत होता…
दुनिया पुढे पुढे जाता तो गीत आळवीत होता
ठिगळांची त्याची जीर्ण गोधडी वाळवीत होता...!
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा