सूर्याची डूब झंकारते क्षितिज
सागराला मिळते धरणी मात्र,
सांज दाटता खुलतो किनारा
भेटता तो दिवस अन् ती रात्र...!
मंद सावल्या दूर पसरता
सांद्र सूर अन् भरते पात्र
उत्कट आवेगांना येतो बहर
श्वास फुलता, मोहरतात गात्र...!
सृजनाला आस ज्याची
प्रत्येक जीव निसर्गपुत्र
सहवेदनेत आणि याच
सापडते जगण्याचे सूत्र...!
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा