सकाळी आपल्या लांब पसरलेल्या सावलीकडे पाहून कोल्हा म्हणाला, ‘आज मला जेवायला उंट पाहिजे...!’
सकाळभर उंटाच्या शोधात हिंडून दमलेल्या कोल्ह्याने दुपारी पायाशी जमा झालेल्या सावलीकडे बघितले आणि म्हणाला,
‘...उंदीरही चालेल खर तर!'
----------------------------------------------
आपण कोण आहोत आणि आपली गरज किती हे आपल्या प्रतिमेवर अवलंबून असू नये.
ते तसे भासल्यास निसर्ग योग्य वेळी आपल्याला वास्तवाची जाणीव करून देतो...
आत्ताचा ठहराव याची जेवढी जाणीव देईल तेवढीच शहाणीव देखील... अर्थात ज्याला उपरती होईल त्याला!
शुभम भवतु !
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा